Kask jest nieodłącznym elementem, jaki powinien posiadać każdy motocyklista. W niniejszym artykule nie będziemy się rozwodzić nad rodzajami kasków, skupimy się natomiast na prawnych aspektach oraz na innych ważnych elementach, takich jak waga kasku i rozmiar.
Tak stanowi prawo
Każdy kask powinien posiadać homologację, czyli zezwolenie, które dopuszcza daną rzecz lub urządzenie do użytkowania na terytorium danego kraju. Jeśli sprzęt nie będzie posiadał takiego pozwolenia, za wszelkie uszkodzenia wywołane użytkowaniem odpowiada użytkownik.
Aby kask motocyklowy został dopuszczony do użytku, powinny znaleźć się na nim dwie istotne informacje (przyglądamy się tutaj sprzętowi używanemu na terenie Europy)
Aby kask motocyklowy został dopuszczony do użytku, powinny znaleźć się na nim dwie istotne informacje (przyglądamy się tutaj sprzętowi używanemu na terenie Europy).
Atest Europejskiej Komisji Gospodarczej ECE-R-22-05. Aby kask został zatwierdzony przez niniejszy atest, musi przejść testy pod kątem wytrzymałości zapięcia paska, zsuwania się kasku z głowy, a także ogólnej wytrzymałości oraz tłumienia uderzenia. Informację o posiadaniu przez kask Atestu Europejskiej Komisji Gospodarczej znajdziemy z tyłu kasku (np. w formie naklejki) bądź w dokumentacji.
Europejska homologacja Ex. Tylko kask posiadający atest ECE-R-22-05 może uzyskać homologację europejską i być dopuszczony do użytkowania na terenie Europy. Homologacja europejska jest oznaczana literką E obok której znajduje się jedno- lub dwucyfrowa liczba, całość znajduje się w okręgu. Cyfra oznacza kraj, w którym przyznano homologację (dla Polski jest to liczba 20). Nie ma znaczenia, czy będziemy posiadać kask z polską homologacją, czy np. z niemiecką – oznacza to, że w Wielkiej Brytanii możemy podróżować w kasku z oznaczeniem E20 czy każdym innym. Według przepisów na kasku powinny znajdować się dwa oznaczenia europejskiej homologacji – w okolicy paska oraz na szybce
Wielkość i waga
Najtańsze kaski mimo różnej rozmiarówki wewnątrz i na zewnątrz są identyczne pod względem wielkości. Teraz wyobraź sobie dwóch motocyklistów – jeden jest wysoki, barczysty i ma dużą głowę (która w efekcie nie koliduje z jego posturą), a drugi jest niewysoki i ma małą głowę. Obydwaj zakładają najtańsze modele kasków – jeden XL, drugi S. Jako że kaski mają taką samą wielkość na zewnątrz, niższy motocyklista będzie wyglądał nienaturalnie i komicznie. Inwestując w kask wykonany z lepszych materiałów – co wiąże się też z jego wyższą ceną – masz pewność, że będzie do ciebie pasować, nie powodując efektu powiększonej głowy. Ponadto kask dopasowany również pod kątem wielkości skorupy będzie lżejszy, gdyż do jego wykonania trzeba będzie zużyć mniejszą ilość materiałów. Należy pamiętać, że tańsze kaski są wykonane z cięższych materiałów, co odczujemy zwłaszcza na długich trasach lub podczas wietrznej pogody.
Rozmiar
Przed pójściem do sklepu zmierz odwód swojej głowy. Powinieneś mierzyć ją w najszerszym miejscu, a więc nad uszami. Porównanie obwodu głowy z danymi udostępnionymi przez producenta, da nam orientacyjny rozmiar kasku. Zanim zdecydujesz się na zakup, zmierz kask – może się bowiem okazać, że chociaż według wytycznych producenta rozmiar twojej głowy to M, kask może być za mały lub za duży. Aby przekonać się, czy kask jest prawidłowo dopasowany, musimy go zmierzyć – gdy głowa z każdej strony będzie mocno uciskana przez gąbkę umieszczoną wewnątrz kasku, wówczas będziemy mieć pewność, że to dobry wybór. Należy jednak pamiętać, że wyściółka z czasem się uklepie i zmniejszy, dlatego jeśli nowy kask wyda się nam za ciasny, to za kilka miesięcy będzie wręcz idealny. Koniecznie zrezygnuj z kasku, który wywołuje u ciebie miejscowy ból wywołany przez wypełnienie EPS.
Jedni kupują kask raz na kilka lat i w ogóle nie przejmują się tematem, inni kolekcjonują „garnki” jak znaczki pocztowe – ze względu na kształty, kolory i szybki. Bez względu na to, jakie mamy podejście, najważniejsze, żeby wybrać dobrze.
Jak wybrać odpowiedni dla siebie model? Ciężko znaleźć odpowiedź na pytanie czym się kierować, bo każdy ma własne preferencje. Na pewno kask powinien być przede wszystkim bezpieczny, ale te spełniające określone normy (i kosztujące konkretne kwoty), zazwyczaj można już nazwać bezpiecznymi. Na co jeszcze warto zwrócić uwagę?
Dopasowanie do własnej głowy
Niby banalna sprawa, a nie do końca. Nieraz słyszałam już, że „mi AGV nie leży, ale HJC za to rewelacja”. Kaski o podobnym poziomie bezpieczeństwa i w podobnej cenie, nie muszą wcale pasować nam tak samo dobrze. Dlatego najlepiej ustalić pułap cenowy i po prostu przymierzyć kilka porównywalnych modeli różnych producentów. Pamiętając przy tym, że środek zawsze należy rozbić, więc nie może być przy pierwszych przymiarkach zanadto wygodny.
Przeznaczenie
Niezwykle ważna kwestia. To, do czego będziemy kasku używać, powinno nas nakierować na konkretne modele. To, oraz własne preferencje. Jeśli lubicie słuchać silnika i potrzebujecie dobrze orientować się „dźwiękowo” na drodze, a do tego czasem (lub non stop) wybieracie się na tor – możecie pomyśleć o głośniejszym kasku torowym. Nie podpasuje on za to tym, którzy jeżdżą turystycznie w dłuższe trasy – hałas będzie po prostu pieruńsko denerwujący. Wtedy najlepiej szukać garnków typowo turystycznych, dobrze wyciszonych i nieco wygodniejszych.
Malowania
Tak, tak, kolorystyka, barwy, motywy… I wcale nie piszę tego dlatego, że jestem kobietą! Lubimy się wyróżniać, pokazywać na drodze trochę swojej indywidualności. Czasem wybór kasku może nam pomóc wyrazić siebie. Niektóre malowania są po prostu kosmiczne. Tutaj warto wymienić firmę Icon, która w Europie nie jest jeszcze zbyt popularna, ale w USA robi furorę.
Wentylacja
W tańszych kaskach wentylacja często ograniczona jest do minimum, co potrafi zagotować w upalne dni. Dosłownie. To, co bywa plusem na wiosnę czy też późną jesienią, w środku lata wykańcza z prędkością światła. Warto zwrócić uwagę na ilość wlotów, a także jakość ich mechanizmów otwierania. Po jakimś czasie użytkowania takie wloty potrafią się wyrobić na tyle, że są np. stale otwarte.
Aerodynamika
Kształt kasku różni się w zależności od jego przeznaczenia. Wiadomo, że w amatorskich warunkach, typowo wyścigowy kask nie zmieni znacząco naszego czasu na track dayu, ale jeśli jazda 200+ może nas mniej męczyć, to dlaczego nie? Poza tym, moim skromnym zdaniem, sportowo wyprofilowane kaski są po prostu ładniejsze… Wybaczcie, jestem kobietą.
Jakość
Jeśli zależy nam na bezpieczeństwie, wybieramy zazwyczaj kaski dobrych firm, a w tym wypadku na jakość nie można specjalnie narzekać. Arai czy Shoei dbają o swój wizerunek, ale nawet w przypadku AGV czy Sharka nie pojawiają się jakieś drastyczne wpadki w jakości wykonania. Jeśli ktoś decyduje się na wersję niskobudżetową (nie polecam, dobrze jest jednak mieć sprawną głowę) to musi się liczyć z szybszym zużyciem oraz utratą właściwości materiału. Tanie skorupy, a więc polimerowe, z czasem po prostu stają się bezużyteczne, jeśli mamy na myśli absorbowanie energii z uderzenia. Nie polecam testować.
Zapięcie
Tutaj stanowczo powiem, że należy używać kasków z zapięciem DD. Jest po prostu najbezpieczniejsze i szkoda na tym oszczędzać. Spadnięcie kasku z głowy może nas zbyt wiele kosztować, a już nawet stosunkowo przyjazne finansowo kaski są w nie wyposażone.
Masa
Najprościej mówiąc, im lżejszy, tym lepiej. Najmniej męczy głowę, najmniej ogranicza. Niestety, jeśli mówimy o kaskach z najwyższej półki bezpieczeństwa, to im lżejszy, tym droższy. Nie mylcie z produktami ze styropianu typu Tornado czy Tiger. Tego nie nałożyłabym na głowę nawet najgorszemu wrogowi.
Inne zmienne
Bardzo przydatna jest możliwość wyciągnięcia środka kasku celem jego wyprania. Każdy jeżdżący sporo motocyklista wie, że w kasku latem można się porządnie spocić. I to nie raz, tylko tysiąc razy. W moim wypadku dochodzi jeszcze kwestia makijażu, który siłą rzeczy w pewnym stopniu zostaje na wyściółce. Pranie jest po prostu koniecznością.
Dla gadżeciarzy, na przykład dla mnie, bardzo ważne są także wymienne szybki – ich ceny, dostępność oraz możliwe konfiguracje kolorystyczne. Uwielbiam czarne jak smoła lub też kolorowe wizjery. W połączeniu z barwami kasku potrafi z tego wyjść arcydzieło. Ciemne szybki pomagają także podczas jazdy w ostrym słońcu, ale trzeba być bardzo ostrożnym, żeby nie wylądować daleko od domu w czarnej szybce. Kiedyś prawie straciłabym z tego powodu życie, bo wyprzedzałam samochód, a auto z naprzeciwka jechało bez świateł i najzwyczajniej w świecie go nie widziałam. Warto zwrócić uwagę na stopień przyciemnienia szybek.
Kiedy kask nadaje się do wymiany?
Producenci zaznaczają, że garnek traci swoje właściwości absorbujące w momencie, gdy porządnie gruchnie o asfalt. I właśnie wtedy należy go wymienić na nowy. Realia są jednak takie, że naprawdę mało kto to robi. No chyba, że kask rozpadnie się na pół. Tym niemniej, jeśli jest taka możliwość… Chyba lepiej posłuchać producenta.
Bardzo ważne jest także dopasowanie kasku do głowy. Jeśli przy większych prędkościach zaczyna on spadać nam na oczy to znak, że należy albo wymienić wyściółkę, albo czeka nas nowa inwestycja w ochronę głowy. Zbyt dużo luzu w środku kasku powoduje, że przy upadku może on okręcić się nam wokół głowy, zamiast zamortyzować uderzenie. A wtedy może być baaardzo niemiło.
Podsumowanie
Wiem, a przynajmniej mam nadzieje, że jeżdżący szybko motocykliści, posiadający już jakieś doświadczenie, wiedzą, że za dobry kask trzeba sporo zapłacić i nie patrzą w ogóle na najniższą półkę. Wierzę, że wybieracie nowy garnek ze względu na malowanie, wygodę czy przeznaczenie. Ale jeśli ten artykuł czytają osoby zaczynające przygodę z jednośladami albo jeżdżące na maszynach małych pojemności, proszę, błagam i apeluję – na oszczędzajcie na kasku. Skuter też rozpędza się do prędkości takich, które mogą zrobić z waszego mózgu sok z buraka. Połamane kończyny się zrosną, ale uszkodzenia naszego „centrum dowodzenia” często są nieodwracalne. Jeśli można ograniczyć zagrożenie zrobienia z siebie rośliny, to dobrze to zrobić. Poza tym kask może być świetnym sposobem na wyróżnienie się, na pokazanie swojego ja – fajnie jest po prostu kupić coś, co jest bezpieczne i nam się podoba.